Mensen die bij mij in coaching komen, willen vaak leren loslaten. Hoe leer je dat?
Door te leren vasthouden. Je dient eerst iets vast te houden voor je het kan loslaten. En wat is dan dat vasthouden, hoe doe je dat? Door in de ervaring te gaan, ervaren wat er nou eigenlijk echt gebeurt. En als het een onaangename ervaring is, is dat wat we juist proberen te vermijden. Je wilt ervan af. En de enige manier om van iets af te komen is dat je het erkent, aanwezig kunt laten zijn. Iets wat er wel is maar niet erkend wordt ( of zelfs weggeduwd wordt), blijft aan je plakken.
We hebben allemaal patronen in hoe we met ongewenste ervaringen en gevoelens omgaan. Afweermechanismen om de pijn (die ooit bedreigend was) te vermijden. De een gaat verklaren, interpreteren en speculeren. Een ander gaat ontkennen, vermijden, afhaken. Een volgende gaat beschuldigen, een ander de schuld geven, of zadelt zichzelf met een schuldgevoel op.
Het zijn allemaal gedachtepatronen en in alle gevallen houd je je niet bezig met wat er is in de realiteit, maar richt je je aandacht ergens anders op, je afweerpatronen maken dat je niet bij de gebeurtenis in het hier en nu blijft.
Door ermee te zijn, hoe moeilijk, pijnlijk of eng dat ook kan lijken, gaat de energie eruit en kan het naar de achtergrond bewegen.
Wat kan je doen om die gedachtepatronen te doorbreken?
Schrijf AL je gedachten die je bij een bepaalde situatie hebt, op. En onderzoek dan eens (met iemand anders samen) welke gedachten realistisch zijn. Meestal maar heel erg weinig. Het zijn je gedachtepatronen die geheeld dienen te worden als je last hebt van een iemand of iets.
Een belangrijke stelregel is: niet de gebeurtenis bepaalt hoe jij je erbij voelt, maar jou houding die je naar de gebeurtenis hebt. Dat is op zich goed nieuws, het betekent dat je de regie hebt over je emoties en je handelen. Dus als een gebeurtenis of situatie aan je blijft kleven, vraag je dan eens af in hoeverre je bezig bent met het uitsluiten van ongemak en in hoeverre je open staat voor alle aspecten van het leven.
In feite, als ik mensen leer loslaten, leer ik hen vasthouden, één van de mooie paradoxen in het leven.
Geef een antwoord